3. септембар 2013.

OBESMIŠLJAVANJE

u toj kapi vrelog karamelizovanog ničega
bilo je one otužne slatkoće
koja nagoni na mučninu pri dodiru sa nepcima

virtuoz u kušanju svakojakog ništavila
radosno sam je već istopljenu topila
odgurnuvši sa dohvata ruke
čašu suštine proniknuća u nešto
čime sam se u časovima intenzivnog
razgoropađenog urođenog ludila
ponosila ne znajući da ne postoji konačnost

u toj kapi vrelog karamelizovanog ničega
davila sam se kao u reci koja povratke
broji ranama i teče uzvodno
sve do samog izvora uzaludnosti
sopstvenog rođenja označenog vriskom
koji je crvenim razlio sve krhotine
praskom razbijenih ogledala
zarivenih u vene novorođenčeta
pre vremena ostarelog u inkubatoru straha

Jasmina Popović

Нема коментара:

Постави коментар